Pff wat een nacht! Overal was geknal en het leek steeds dichterbij te komen. Maar sinds de vroege ochtend is het stil. Bij daglicht blijkt het geknal verschillende ontploffingen van tanks te zijn geweest. De Duitsers deden dit omdat ze grondgebied verloren. De afgelopen dagen was het zo onrustig en nu, nu is het stil en hoor ik zelf een vogel fluiten. Toch gaat het sinds vanochtend rond dat Apeldoorn bevrijd zou zijn, zouden dan eindelijk de Tommy’s komen.
Hoe verder de ochtend ook loopt steeds meer mensen uit de omgeving van Apeldoorn komen richting Vaassen om het nieuws te vertellen dat Apeldoorn bevrijd zou zijn. Zou het dan echt bedenk ik mij, zo vaak heb ik gedroomd over hoe het zou zijn. Is vandaag dan echt de dag, ik hoop het. Want na 5 jaren van oorlog en vele gebeurtenissen later ben ik er wel klaar mee!
Ondertussen probeer ik voor de zoveelste keer een boek te lezen. Tot dat ik ineens een ronkende motor en mensen hoor juichen op straat. Snel ga ik naar buiten, op de kerkklok zie ik dat het elf uur is. De dorpsstraat wordt steeds voller en voller. De Nederlandse vlaggen gaan naar buiten, oranje vlaggetjes en andere oranje versiersels sieren de straten van ons dorp! En iedereen juicht.
De Tommy staat op het plein en deelt ondertussen sigaretten uit en schud vele handen, er komen ondertussen steeds meer Tommy’s bij. Ook ik krijg een hand en een hug van Tommy Jean Marie Roger, hij reed als eerste Vaassen binnen. Net op tijd want hij wilde net weer vertrekken om in Apeldoorn te laten weten wat hij had gezien. Ondertussen blijven er mensen komen naar het dorp. Het feest ging door tot laat en morgen? Morgen gaan we weer een feestjes vieren. Wat een dag! We zijn bevrijd, de Tommy’s zijn gekomen!
Vandaag in 2022 sta ik aan de Apeldoornseweg 133, hier staat een zuil van Broken Wings. Op 17 april 2015 werd deze zuil onthult ter gelegenheid van Jean Marie Roger. De allereerste Canadees die Vaassen in kwam rijden. Voor de generatie die dit mee maakte komt dit beeld nog vaak in het geheugen naar voren. ‘Ik stond daar aan de kant, van mijn opa kreeg ik een vlaggetje met de Nederlandse vlag. Ik zie Jean Marie Roger nog zo binnen rijden, dat heeft grote indruk gemaakt op mij!’ verteld Jan Duinstee. Ja, Jean Marie Roger onze Tommy heeft indruk gemaakt, wij mogen hem nooit vergeten. Door de zuil aan de Apeldoornseweg en de aandacht in het museum Vaassen Historie hoeven wij hem nooit te vergeten. En daarom geeft Broken Wings vrede een gezicht!
Dit is een van de verhalen en herinneringen van Jan Duinstee dat is vormgegeven door Emma en zo aan de vergetelheid weet te onttrekken.